به گزارش خبرنگار جنگ نرم مشرق، تهیه‌کنندگان پارک ژوراسیک 3 برای هیجان انگیز شدن پایان فیلمشان تصمیم گرقتند قهرمانان داستان که در جزیره‌ای پوشیده از جنگل با دایناسورهای پیش از تاریخ مبارزه کرده بودند را به کمک تفنگداران دریایی آمریکا نجات دهند.

در فصل هفتم کتاب عملیات هالیوود آمده است که تهیه کنندگان می خواستند برای هیجان انگیزتر کردن بخش پایانی، تفنگداران دریایی فرود آبی- خاکی در محل فیلمبرداری فیلم در ساحل دور افتاده ای در کوایی واقع در هاوایی انجام دهند.

فیل استراب، نماینده پنتاگون در هالیوود، بعد از خواندن فیلمنامه گفت مشکلی در این زمینه وجود ندارد، و پنتاگون می تواند در ژانویه 2000 هلیکوپتر SH-60 Seahawk، سه نفر خدمه برای هریک، چهار خودروی حملات آبی خاکی تفنگداران نیروی دریایی و هشتاد تفنگدار برای هفت روز فیلمبرداری در ساحل در اختیار آنها بگذارد. در ازای این کار تهیه کنندگان صرفا باید یک خط دیالوگ به صحنه نجات اضافه می کردند، و مطمئن می شدند هنگام تصویربرداری از هلیکوپترها، لوگوی نیروی دریایی به خوبی مشخص باشد.

- کاپیتان شاون هنی، تفنگداران دریایی مسئول این فیلم در نامه ای به تهیه کنندگان نوشت «تنها چیزی که ما می خواهیم این است که افراد نظامی از نظر تاکتیکی ظاهر خوبی داشته باشند و یک خط دیالوگ به فیلمنامه اضافه شود مبنی بر این که تفنگداران دریایی موقعیت را تحت کنترل دارند یا اینکه برای تخلیه شخصیت های اصلی آمده اند، و اینکه هلیکوپترهای نیروی دریایی قابل شناسایی باشند».

وی پس از چند بار تغییر دیالوگ های پایانی فیلم را آنچنان تغییر داد که فیلم دیگر تبدیل به تبلیغی برای نیروی دریایی شد.

اریک کوچک به سمت گروه نجات ارتش می روند، اریک به گرانت می گوید «باید الان ازش تشکر کنی. اون نیروی دریایی و تفنگدارها رو فرستاد.»

این دیالوگ کوچک یک خطی تنها چیزی بود که پنتاگون میخواست؛ یک اشاره کوچک تا تماشاگران بدانند قهرمانان واقعی چه کسانی هستند.

و در انتهای فیلم هنگامی که هلیکوپتر بلند می شود لوگوی نیروی دریایی کاملاً در هر دو سمت برای رویت تماشاگران قابل مشاهده است.

در صنعت فیلمسازی، پولی که شرکتها به تهیه کنندگان می دهند تا محصولاتشان در فیلم نمایش داده شود تبلیغ نامحسوس نامیده می شود. اما اقدام دولت در فراهم کردن امکانات برای تهیه کنندگان برای ارائه تصویری مثبت از ارتش در فیلمها نام متفاوتی دارد؛ پروپاگاندا.

نسخه پی دی اف فصل هفتم عملیات هالیوود

متن کامل ترجمه این فصل

فصل هفت

تهیه‌کنندگان پارک ژوراسیک 3[1] نمی‌توانستند پایان خوبی برای فیلمشان پیدا کنند. طی بخش اعظم فیلم قهرمانان داستان در جزیره‌ای پوشیده از جنگل با دایناسورهای پیش از تاریخ مبارزه کرده بودند، و اکنون تهیه‌کنندگان به شیوه هیجان انگیزی برای نجات دادن آنها نیاز داشتند. در یکی از نسخه‌های اولیه فیلمنامه وزارت دفاع صرفاً هلیکوپتری می‌فرستاد تا آنها را از جزیره خارج کند، اما این روش خیلی هیجان‌انگیز نبود. در نتیجه تهیه‌کنندگان تصمیم گرفتند از نیروی دریایی و تفنگداران دریایی استفاده کنند.

فرمانده باب اندرسون رئیس دفتر فیلم نیروی دریایی در لس آنجلس در یادداشتی به تاریخ 4 دسامبر 2000 نوشت «تهیه کنندگان پارک ژوراسیک 3 از ما درخواست کرده اند از تجهیزات نیروی دریایی/تفنگداران دریایی ارتش آمریکا[1] برای حل مشکل استفاده کنند. گرچه صحنه کوتاه است، اما تهیه کنندگان به هر صورتی که ما بخواهیم آن را ارتقا می دهند تا مخاطب بطور حتم متوجه شود که ما داریم افرادی را که توسط مارمولکهای عظیم الجثه تهدید می شوند نجات می دهیم.»

در آخرین نسخه فیلمنامه قبل از تماس با نیروی دریایی و تفنگداران، در انتهای فیلم هنگامی که دکتر آلن گرانت (سام نیل) و ماجراجویان به دام افتاده یعنی پل کربی (ویلیام میسی)، آماندا کربی (تی لئونی) و اریک کربی (تروور مورگان) پیش از دایناسورها به ساحل جزیره می رسند، شخصیت الی با بازی لورا درن با هلیکوپتری که وزارت دفاع در اختیارش گذاشته است برای نجات آنها به جزیره می آید.

در این نسخه از فیلمنامه در تاریخ 7 نوامبر 2000، هلیکوپتری در انتظار گروه روی ساحل می نشیند. وقتی دکتر گرانت سوار هلیکوپتر می شود با حیرت الی را می بیند و شگفت زده می پرسد «الی؟». در فیلمنامه نوشته شده بود: او (الی) کمک نفرستاد، خودش آمد.

دکتر گرانت در بین سر و صدای پره های هلیکوپتر می پرسد «چطوری اومدی اینجا؟» و الی پاسخ می دهد «یه دوست خوب تو وزارت دفاع کمکم کرد». و پس از رد و بدل شدن چند جمله دیگر هلیکوپتر از جا بلند می شود و فیلم به پایان می رسد.

تهیه کنندگان می خواستند برای هیجان انگیزتر کردن بخش پایانی، تفنگداران دریایی فرود آبی- خاکی در محل فیلمبرداری فیلم در ساحل دور افتاده ای در کوایی واقع در هاوایی انجام دهند.

استراب بعد از خواندن فیلمنامه گفت مشکلی در این زمینه وجود ندارد، و پنتاگون می تواند در ژانویه 000 2 هلیکوپتر SH-60 Seahawk، سه نفر خدمه برای هریک، چهار خودروی حملات آبی خاکی تفنگداران نیروی دریایی و هشتاد تفنگدار برای هفت روز فیلمبرداری در ساحل در اختیار آنها بگذارد. در ازای این کار تهیه کنندگان صرفا باید یک خط دیالوگ به صحنه نجات اضافه می کردند، و مطمئن می شدند هنگام تصویربرداری از هلیکوپترها، لوگوی نیروی دریایی به خوبی مشخص باشد.

در تاریخ 19 دسامبر 2000، کاپیتان شاون هنی، تفنگداران دریایی مسئول این فیلم در نامه ای به تهیه کنندگان نوشت «تنها چیزی که ما می خواهیم این است که افراد نظامی از نظر تاکتیکی ظاهر خوبی داشته باشند و یک خط دیالوگ به فیلمنامه اضافه شود مبنی بر این که تفنگداران دریایی موقعیت را تحت کنترل دارند یا اینکه برای تخلیه شخصیت های اصلی آمده اند، و اینکه هلیکوپترهای نیروی دریایی قابل شناسایی باشند».

در نسخه بعدی فیلمنامه به تاریخ 22 دسامبر 2000، یعنی فقط سه روز بعد از این که کاپیتان هنی تقاضا کرد دیالوگ یک خطی به فیلمنامه اضافه شود و سه هفته بعد از یادداشت کاپیتان اندرسون درباره اینکه تهیه کنندگان حاضرند فیلمنامه را تغییر دهند، نیروی دریایی و تفنگداران به فیلمنامه اضافه شدند. در این نسخه ارتش همه را نجات می دهد و هرگونه اشاره ای به نقش وزارت دفاع در کمک به نجات شخصیت ها حذف شده است.

در این نسخه از فیلمنامه در بخش راهنمایی های صحنه نوشته شده است «دوربین عقب می رود تا حضور گسترده نیروهای نظامی در ساحل را نشان دهد؛ شش ناو نیروی دریایی ارتش آمریکا. یک هلیکوپتر جنگی در حالیکه پره هایش همچنان می چرخند روی ساحل نشسته است. تا کنون هیچگاه فولاد و اسلحه این چنین اطمینان بخش بنظر نرسیده اند. آماندا و پل، تحت تأثیر این لحظه، یکدیگر را در آغوش می کشند و می بوسند.»

لورا درن دیگر در هلیکوپتر منتظر آنها نیست، اما در می یابیم که او ارتش را برای نجات آنان فرستاده است. و در فیلم همچنان که دکتر گرانت و اریک کوچک به سمت گروه نجات ارتش می روند، اریک به گرانت می گوید «باید الان ازش تشکر کنی. اون نیروی دریایی و تفنگدارها رو فرستاد.»

این دیالوگ کوچک یک خطی تنها چیزی بود که پنتاگون میخواست؛ یک اشاره کوچک تا تماشاگران بدانند قهرمانان واقعی چه کسانی هستند.

و در انتهای فیلم هنگامی که هلیکوپتر بلند می شود لوگوی نیروی دریایی کاملاً در هر دو سمت برای رویت تماشاگران قابل مشاهده است.

در صنعت فیلمسازی، پولی که شرکتها به تهیه کنندگان می دهند تا محصولاتشان در فیلم نمایش داده شود تبلیغ نامحسوس نامیده می شود. اما اقدام دولت در فراهم کردن امکانات برای تهیه کنندگان برای ارائه تصویری مثبت از ارتش در فیلمها نام متفاوتی دارد؛ پروپاگاندا.